Als ’s nachts de slaap niet wil komen, is dat vaak omdat mijn hoofd vol zit. Vol met gedachten, deadlines en taken. In de nacht van 29 op 30 september, de nacht na de New Financial Day in Heusden, lag ik lang wakker. Ditmaal met een leeg hoofd en een tevreden gevoel. Ik had nog teveel energie en te veel inspiratie om de slaap te vatten. Wat een mooie gesprekken zijn er gevoerd. Wat een mooie mensen heb ik ontmoet. Wat een prachtige dag hadden wij.Tijdens het laatste jaar van mijn ondernemersopleiding voelde ik bij mijn medestudenten ook een energie om een verandering in gang te willen zetten. Klaargestoomd, vol idealen, wilden wij de grote mensenwereld betreden. We hadden een ongelooflijke drive om ‘die oude knarren te laten zien dat het beter kon’.Ik herinner mij mijn eerste werkdag. Ik kwam een zaal binnen waar 40 leeftijdsgenoten strak in het pak elkaar vertelden dat ze carrière gingen maken. Geen idealen, maar geld verdienen was het credo van mijn leeftijdsgenoten. Kennelijk was ik de enige die leuk werk wilde doen en van betekenis wilde zijn. Twee jaar later vertrok ik bij die werkgever met een salarisconflict. Niks geen idealen meer. In twee jaar tijd was ik volledig ‘geïntegreerd’ in de wereld van poen en macht. Ik wilde (nog) meer geld.

Later heb ik in mijn eigen onderneming de drive weer teruggevonden. Na een decennia van meer en nog meer, besefte ik omstreeks 2001 dat ik het vooral anders wilde. Ik vond mijzelf weer terug. Ik kreeg steeds meer moeite om gelijk geschaard te worden met branchegenoten die anders in het leven stonden als ik. Geld moest weer een middel worden, geen doel op zich. Die onvrede was de belangrijkste reden om enkele jaren geleden mijn onderneming te verkopen. Na een periode van herbezinning en heroriëntatie maakte ik in 2010 mijn rentree in de wereld van geld. Ditmaal helemaal op mijn manier; met ruimte voor emotie, gevoel en idealen.

Soms voel ik mij nog een roepende in de woestijn. Die momenten worden gelukkig schaarser sinds ik congressen en sommige internetfora mijd. Voor het New Financial Forum en haar eerste New Financial Day maakte ik echter graag een uitzondering. De vorige editie met Satish Kumar vond ik bijzonder. Bij het vervolg wilde ik betrokken zijn.

Als ambassadeur mocht ik drie dialoogsessies begeleiden. Sessies met als rode draad mijn ‘kern van de zaak’: geld is een middel voor verbetering van de kwaliteit van leven. Als je financieel advies inzet om de diepste wensen van je relatie te realiseren, krijgt een financieel plan betekenis. De dialogen waren warm, positief en inspirerend. De deelnemers bekommerden zich -zonder uitzondering- om de mensen die zij dagelijks  helpen. Een fonds voor gedupeerden van de crisis, het geldsysteem loslaten en ruimte maken voor echte ruilhandel en dienstverlening tegen waardebepaling achteraf zijn slechts drie van de vele opties die we met elkaar gedeeld hebben. Opvallend was dat ‘hart’ het meest gebruikte woord was. We hebben het niet gehad over producten, processen of regels. Iedereen had behoefte aan adviseren van mens tot mens, van hart tot hart.

Tijdens de afsluitende bijeenkomst werd ik geraakt door een spontane staande ovatie die de bewoners van Heusden kregen voor hun gastvrijheid. Op dat moment wist ik nog niet waarom. Na een nachtje woelen in mijn bed begrijp ik het: dit was de eerste keer sinds het afronden van mijn studietijd dat ik was omringd door een groep gedreven mensen met het hart op de juiste plaats. Bedankt dat ik jullie mocht ontmoeten. Bedankt dat ik na 25 jaar het gevoel van collectieve inspiratie weer heb mogen beleven. De bal is aan het rollen. We hebben met elkaar een zet gegeven. Ik ben ervan overtuigd dat deze inspirerende middag een beweging van positieve verandering heeft ingezet die vanaf nu nog mooier, groter en meeromvattend zal worden. Wat heerlijk, mijn cirkel is rond.