gelijkheid. raar thema, eigenlijk. waarom zouden we het daar over moeten hebben? alsof er een reden zou zijn voor ongelijkheid.
als eigenaar, directeur of later als manager stoor(de) ik mij aan het feit dat ik kennelijk meer gedaan krijg bij mijn businesspartners dan mijn medewerkers. vaak hebben die medewerkers meer kennis, meer argumenten, doch worden minder serieus genomen, omdat ik ‘meer strepen op mijn mouw’ heb. dat ik meer gelijk geworden ben dan anderen, is kennelijk gevolg van de hiërarchische maatschappij die we met elkaar opgebouwd hebben.
hoewel het nieuws van het overlijden van nelson mandela niet onverwacht kwam, grijpt het mij aan. nelson mandela is gelijkheid. en meer dan dat. nelson mandela is gelijkheid en tegelijkertijd verzoening voor hen die het principe van gelijkheid (nog) niet onderschrijven. op facebook zag ik een post van jeffrey jouvenaar voorbij komen. jeffrey merkte op ‘groot vader is ons ontvallen, juist in een tijd dat we mandela’s nodig hebben’. en zo is het. we hebben behoefte aan mandela’s. aan mensen die ongelijkheid niet accepteren en op een vredige wijze voor een mooiere wereld willen strijden.
vandaag realiseerde ik mij weer waarom gelijkheid zo’n thema voor mij is. als teenager werd mij op het atheneum duidelijk te verstaan gegeven dat er voor de zoon van een bouwvakker geen ruimte was tussen kinderen van advocaten, artsen, directeuren ‘en andere notabelen’. ik ben mij al jaren bewust van het belang van gelijkheid voor mij. soms op het ridicule af. is het je opgevallen dat er op deze website (en op die van leefnu!) geen hoofdletters staan. enig idee waarom? juist: gelijkheid.
vandaag is er veel aandacht voor gelijkheid. dat zal de komende dagen tot de crematie of begrafenis van nelson mandela zeker zo zijn. en dan? hoe ziet zuid-afrika er uit als de wereldleiders na de uitvaart weer huiswaarts zijn? hoe blijft zuid-afrika achter? vandaag begreep ik dat de mensen in zuid-afrika zelfs een woord hebben voor deze zorg: wham. what happens after mandela?
rust zacht, madiba.
er zijn veel liedjes over mandela gemaakt. zo ongeveer in de periode dat ik het atheneum verliet voor een ondernemersopleiding was ik liefhebber van de simple minds. vorig jaar zomer kwam ik de band op rock werchter weer tegen. wow, wat een gaaf optreden gaven ze 30 jaar na dato nog. vorige week heb ik hun show in amsterdam gezien. weliswaar speelden ze daar het nummer ‘mandela day’ niet. simple minds waren wel present op het concert ter ere van de 70e verjaardag van mandela.
